بنیاد مسکن و خیرین مسکن ساز به داد مردمی که خانه ندارند برسند

به نقل از

خبرگزاری موج

، حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ حسین انصاریان با اشاره به این که مسکن در بین نیازهای گوناگون انسان یکی از عوامل تعیین کننده زندگی او می‌باشد او گفت: کمیت و کیفیت و شرایط مکانی مسکن با روح و روان و سلامتی انسان ربط مستقیمی دارد فلذا باید به آن دقت اختصاصی ای بشود. نیاز بشر به مسکن یک نیاز الزامی است نه یک نیاز عادی و معمولی، همیشه اینگونه بوده که فردی می توانسته مسکن مناسب برای خود تهیه کند، در حد توان خود فراهم کرده، اما فردی که نمی تواند برای خودش مسکن فراهم کند ناچار است با اجاره نشینی مشکل مسکن را حل کند که درصد بالایی هم بخاطر صاحب خانه ها سختی روحی و سختی اقتصادی بالایی را تحمل می کنند  و در روبه رو خانواده شان شرمنده می باشند . زیاد ها که می توانند مسکن برای این قشر فراهم کنند، واقعاً ماموریت اخلاقی و انسانی شان است که این مهم را انجام بدهند.

وی با اشاره به آیه ۳۵ سوره بقره “وَقُلْنَا یَا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَزَوْجُکَ الْجَنَّهَ وَکُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَیْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَهَ فَتَکُونَا مِنَ الظَّالِمِینَ “و گفتیم: ای آدم! تو و همسرت در این بهشت سکونت گیرید و از هر جای آنکه خواستید زیاد و گوارا بخورید، و به این درخت نزدیک نشوید که [اگر نزدیک شوید] از ستمکاران خواهید شد، افزود: خداوند هنگامی آدم و حوا را آفرید اولین کاری که برایشان انجام داد، دادن مسکن به هردوی آنان می بود و زیاد دلنشین می بود که مسکن را شریکی داد به هردو ، این نوشته زیاد مهم است که زن باید یه حدی از مالکیت داشته باشند که سپس از مرگ شوهر، اگر زن زنده بماند، آواره  و محتاج نشود .

او همین طور گفت: از کل نعمت های مادی و معنوی که در این دنیا می بود، خداوند به آدم و حوا مسکن رایگان عطا کرد، لذا خداوند به آدم او گفت:” یَا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَزَوْجُکَ الْجَنَّهَ” واژه اسْکُنْ یعنی بی دردسر، یعنی اسایش ، یعنی راحت بودن  و این چنین به معنی هر چیزی است که انسان به وسیله‌ی آن تسکین یابد. انسان علاوه بر نیاز به سکونت در خانه، به محلی برای تسکین آلام روحی، رها شدن از برخی قیودات اجتماعی، استراحت به نحو دلخواه، خلوت کردن و راز و نیاز با خدا دارد. اگر خانه فراهم کننده این نیازها نباشد، مسکن نخواهد می بود. 

او گفت: جنات به باغهاى دنیا نیز حرف های مى‌بشود، این جنت یقیناً بهشت موعود نیست. چون مطابق آیات قرآن خانه بهشت موعود پاداشی است که خداوند در ازای ایمان، اخلاق و عبادت به انسان می دهد که تا این مدت آدم و همسرش چیزی رو اغاز نکرده بودند که استحقاق پاداش داشته باشند. ثانیاً کسى‌که به بهشت داخل بشود، دیگر خارج نمى‌بشود. «وَ ما هُمْ مِنْها بِمُخْرَجِینَ» ، ثالثا در آن بهشت، امر و نهى و ممنوعیّت و تکلیف نیست، در حالى که آدم از خوردن میوه درخت نهى شد. نهى حضرت آدم، نهى تکلیفى نبوده است که انجامش حرام باشد، بلکه جنبه‌ پیشنهاد و راهنمایى داشت. به علاوه در روایات اهل بیت علیهم السلام نیز آمده است که بهشت آدم، بهشت موعود نبوده است. نشانه هایی که بهشت موعود دارد این آیه نیست. حضرت امام محمد باقر(ع) می فرماید: این جنت باغ زیاد آبادی بوده که در همین محلات جاری شام ساخته شده می بود. 

پروردگار می فرماید: برو جایی که در اسایش کامل و سکونت روحی باشی. خانه اگر اسایش نداشته باشد خانه نیست، بلکه یک زندان است، همانند آپارتمان نشینی که غرب همانند همه چیز فرهنگش را به همه دنیا تحمیل کرد. آپارتمان برای بچه ها اصلا مکان خوب برای زندگی و میدان فعالیت برای آنها نیست. حال اگر ما بخواهیم به روش قرآن مسکن را بسازیم. باید مسکن برای صاحبان خود محلی برای اسایش باشد. 

این خطیب مورد قیمت خطاب به مدیران و کارکنان بنیاد مسکن او گفت: بنیاد مسکن و خیرین مسکن ساز (که بازوی بنیاد مسکن می باشند) به داد مردمی که خانه ندارند برسند، و کارشناسان و مهندسان و همه پرسنل مطابق آیات قرآن در ثواب و منفعت اش شریک خواهند می بود. بنده نظر می کنم تابلویی سر در بنیاد مسکن در سراسر سرزمین از این حدیث پیامبر اکرم(ص) می فرماید: خَیرُ النّاسِ أنفَعُهُم لِلنّاسِ : بهترینِ مردم ، کسانى اند که زیاد تر به مردم سود برسانند بزنید، و چه کاری سودمند تر از مسکن می تواند باشد.

وی در آخر با گفتن حدیثی از پیامبر (ص) که می فرماید: الدّالُّ على الخَیرِ کفاعِلِهِ ـ فردی که مردم را به کار خیر و مثبت دلالت می کند، همانند این است که خودش انجام داده است افزود: من به شما کارکنان بنیاد این خواست را دارم که کار و فعالیت بنیاد مسکن را به متمولین جامعه گزارش دهید تعداد خیرین مسکن ساز زیاد شوند. هرچند شما تمکن آن را ندارید تا با اندوخته خود خانه بسازید و به نیازمندان هدیه بدهید اما زبان، گوش و اعتبارتان می تواند این کار را بکند.