در آخرین پیشرفت علم عصبزیستشناسی، موشها با عینک حقیقت مجازی در هزارتوهای دیجیتالی به گردش میپردازند. پژوهشگران دانشگاه نورتوسترن میگویند این فناوری میتواند به ما یاد دهد که حافظه چطور کار میکند.
تیمی از پژوهشگران به سرپرستی «دنیل دومبک» (Daniel Dombeck)، استاد عصبزیستشناسی دانشگاه نورتوسترن، عینکهای حقیقت مجازی کوچکی برای موشها ساختهاند. بعد از این که آنها عینکها را روی سر موشها گذاشتند، مغزشان را زیرنظر گرفتند تا ببینند زمان حرکت در هزارتوهای دیجیتالی چطور مسیرها را بهیاد میسپرند. پژوهشگران با این کار بهجستوجو شناسایی نورونهایی می باشند که حافظه را در مغز شکل خواهند داد.
دستگاههای پیشرفته تصویربرداری از فعالیت مغز زیاد بزرگ می باشند و قابلیت جابهجایی و تعقیب موشها را ندارند. بعد درعوض، دانشمندان سر موشها را زیر میکروسکوپهای بزرگ ثابت نگه داشتند تا بتوانند اسکن مغز آنها را مشاهده کنند. موشها با پشتیبانی یک تردمیل زیر پای خود و یک عینک حقیقت مجازی حرکت میکردند.
عینکها تصاویری از یک هزارتو و شکارچیانی همانند جغد به موشها نشان میدادند. مقصد دانشمندان این می بود که ببینند کدام سیناپسها برای شکلدادن حافظه تحول میکنند و این تحول با چه مکانیسمی انجام میبشود.
آخرین مطالب
پشتیبانی به فهمیدن مغز انسان
این تحقیق پشتیبانی میکند پژوهشگران فهمیدن کنند که مغز انسان چطور میداند در چه نقطهای از دنیای اطرافش قرار دارد. این چنین آنها خواهند فهمید که ما چطور ازمایش ها را به خاطره تبدیل میکنیم و به راهحلهایی برای مشکلاتمان میرسیم. درنهایت، آنها درمییابند که حافظه چطور در تاثییر بیماریهای زوال اعصاب ضعیف میبشود.
محیطهای مجازی پژوهشگران را قادر میسازند از گسترش یافتهترین ابزارها برای جواب به این سوالها منفعت گیری کنند. در آینده حتی این امکان وجود دارد که با ساخت عینکهای حقیقت مجازی کوچکتر، موشها در محیطها یا هزارتوهای واقعی حرکت کنند.
در مطالعات اولیه، پژوهشگران به موشها هزارتوهای سادهای را نشان دادند که در آنها جایزههایی نهان می بود. آنها در چند مورد از همانندسازیها شکارچیانی را اضافه کردند که از آسمان مجازی جلوی موشها ظاهر میشدند.
عکس العمل موشها به این تهدیدها شبیه عکس العمل آنها در محیطهای واقعی می بود. آنها یا از حرکت میایستادند یا فرار میکردند.
دانشمندان دریافتند که هنگامی موشها سپس از دیدن شکارچی در جای خود بیحرکت میایستادند، نورونهای مسیریابی درحال خواندن موقعیتی متفاوت با آنچه بودند که حیوان در آن وجود داشت.
درواقع، اینطور بهنظر میرسید که موشها درحال فکرکردن به یک مکان امن می باشند و خود را در آن میدیدند، اما فهمید نبودند که در نقطهای خطرناک ایستادهاند. پژوهشگران تصمیم دارند این مطالعه را ادامه دهند، چون میتواند توضیح دهد که چطور تخیلات در مغز شکل میگیرند.
منبع
