محمدمهدی اسماعیلی در جواب به این سوال که با دقت به این که در رشته علوم سیاسی تحصیل کردید، چطور شد که مسئولیت خدمت در وزارت فرهنگ را پذیرفتید؟ او گفت: من سابقه ۲۶ساله وجود در صدا و سیما دارم. آخرین جایگاه من مدیر کل تشکیل سازمان صدا و سیما بودم. سپس از آن هیئت علمی دانشگاه تهران شدم. دکترای خود را از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی گرفتم. در همه این سال‌ها مدیر مسئول، سردبیر و فعال نشریات و رسانه بودم. همه اسبق شغلی من مربوط به هنر و فرهنگ و رسانه می بود. این چنین رییس دفتر تحقیقات فرهنگی اجتماعی آستان قدس بودم و با آقای رئیسی از قبل آشنایی دارم. یک دوره در استانداری اصفهان معاون سیاسی امنیتی و اجتماعی بودم که قرارگاه فرهنگی اصفهان را تاسیس کردیم. در همه این سال‌ها مشغول خدمت در حوزه‌های فرهنگی در سازمان‌های گوناگون بودم.
اسماعیلی در جواب به این سوال که توانایی زیسته شما در شهری غیر از تهران چه مقدار به عدل‌خواهی در حوزه فرهنگ پشتیبانی کرده است؟ او گفت: من تا آخر مقطع راهنمایی در کبودرآهنگ زندگی می‌کردم. از لحاظ امکانات زیاد در مضیقه بودیم. یقیناً سپس از وقوع انقلاب برکات آن به ما رسیده می بود اما این فاصله جدی می بود. هنگامی من داخل تهران و دانشگاه شدم، تفاوت‌ها را بین خودمان و دوستان تهرانی حس کردم. شعار عدل، شعار مهم انقلاب است و باید مستقر بشود. خدا را شاکرم که اکنون داخل سومین سال سوم مسئولیت خودم شدم برنامه‌ها و شعارهایی را که نقل کرده بودیم به کارنامه تبدیل کردیم.
او گفت: من در حوزه تنظیم‌گری که مسولیت مهم ما است، قائل به آن هستم که همه افرادی که در چهارچوب قانون حرکت می‌کنند مورد حمایتقرار گیرند. اغاز اغاز کار ما چهار هزار نفر بیمه صندوق ما بودند الان به دوازده هزار نفر رسیده‌اند. یک وقتی من در جلساتی که با دوستان رسانه‌ای داشتم از آن‌ها سوال کردم که آیا تا به حال از شما سوال کردم که مربوط به کدام گرایش هستید و چه دیدگاه سیاسی دارید؟ ما قرار است دویست پلاتو یه مردم تحویل بدهیم. سینما، تئاتر و .. زیرساخت‌هایی می باشند که قابل خط‌کشی نیستند.
وی به نزول کیفیت فیلمنامه‌های سینما و تلوزیون اشاره کرد و افزود: کیفیت آثار حوزه‌های نمایشی در سال‌های تازه از رشد خوبی برخوردار نبوده است. من مثال دولت به دولت نمی‌زنم. ما در تلویزیون مشکل فیلمنامه داریم. در طی این سال‌ها هم همیشه این مشکل را داشتیم. اما در بنیاد فارابی المپیاد شناسایی توانایی های جوان راه انداختیم که کلی توانایی اشکار کردیم. این چنین یک مدرسه فیلمسازی راه اندازی کردیم.
وی در جواب به این سوال که موارد نقل شده مربوط به یک قشر و گرایش خاصی است، او گفت: هنگامی به سی سال قبل برگردیم می‌بینیم که همیشه فیلم‌های طنز زیاد تر می‌فروختند. اما ما می‌بینیم پویانمایی بچه زرنگ شصت میلیارد فروخته است. در جشنواره فجر امسال هم چند فیلم‌های اجتماعی بودند که قابل گفتگو بودند. برای فیلم «بی‌بدن» اشکالاتی در شورای انتخاب به وجود آمد که در سودای سیمرغ وجود نداشت. من این فیلم را دیدم، فیلم خوبی است که بازیگران و فیلمنامه خوبی هم دارد. من دوست داشتم در جشنواره امسال سطح کیفی بالاتری داشته باشیم.
اسماعیلی او گفت: ما در گونه‌های گوناگون کمدی، اجتماعی، جنگی، درام، کودک و … فیلم داشتیم. این نشان دهنده این است که سبد سلایق سینماگران دیده شده است. دو سال پایانی قبل از اغاز دولت به کرونا خورده می بود. به همین خاطر اغاز کار ما با ۱۵۰ فیلمی که چشم به راه نمایش عمومی بودند اغاز شد. ما در شرایطی کار خود را اغاز کردیم که تقریبا حوزه فرهنگ و هنر تعطیل شده می بود. یک فتنه فرهنگی علتاین اتفاق می بود. من هنرمندان را دعوت می‌کردم که کار خود را اغاز کنید اما برخی اجازه نمی‌دادند صحنه فرهنگ و هنر عادی بشود. امسال تعداد بسیاری از دوستان درجه یک و پیشکسوت سینما مجوز تشکیل فیلم گرفته‌اند. چهار پنج نفر را می‌شناسم که مجوز فیلم گرفته‌اند. دوره ما دوره قانون‌مداری است. اغاز دوره ما برخی تهیه‌کنندگان می‌انها گفتند چرا در شورای ساخت و نمایش فرد مشترک گذاشتید؟ ما تمهیدی داشتیم که آیین‌نامه‌های جدیدی در شورای عالی انقلاب فرهنگی ابلاغ کنیم که این ابهامات رفع بشود.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در جواب به این سوال که چرا تراکم همه جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های فرهنگی در بهمن ماه است؟ او گفت: بار مهم جشنواره‌ها روی دوش ما است. چون در همه برنامه‌ها باید وجود داشته باشم. اما جشنواره‌هایی که بهمن ماه برگزار می‌بشود و نام فجر دارد در تقویم ما همپوشانی دارد و با هم برگزار می‌بشود. نمایشگاه رسانه شش سال می بود که برگزار نشده می بود. سپس از آبان و آذر ما دچار نمایشگاه‌های متعدد بودیم. به نظرم رسید که با نزدیکی به انتخابات می‌توانیم نمایشگاه مطبوعات را پررنگ تر برگزار کنیم. موتورهای گرم کننده فضای سیاسی را در نمایشگاه مطبوعات دیدیم. زیاد از سرلیست‌های انتخابات در نمایشگاه مطبوعات مناظره انجام دادند. یقیناً این کار برای من پر از نگرانی و خطرپذیری می بود اما انجام دادیم. چون هرکسی با ذره‌بین چشم به راه اشکال‌گیری است.
وی در خصوص این ابهام که وزیر ارشاد می‌گوید سالی یک میلیون نفر برای وجود در کنسرت به ایران می‌آیند، او گفت: من یکسال است که راجع به این نوشته سخن بگویید میکنم. ما در حوزه موسیقی، فیلم و تئاتر فقط با عدد و رقم سروکار داریم. سال ۱۴۰۱ که دچار کرونا بودیم دیدیم که تعداد بسیاری از ایران به ترکیه دوبی آذربایجان و … رفتند. سال سپس برای این که این اتفاق نیفتد عرصه‌های برگزاری کنسرت را با نظارت و مدیریت قوی برقرار کردیم که به جای این که افراد برای وجود در کنسرت به خارج از سرزمین بروند، در همین داخل سرزمین مخاطب کنسرت‌ها باشند. ما برای اجراها عدد داریم. اجراهای بالای ۱۲۰۰ نفر از خوانندگان گوناگون را معاونت هنری گوناگون مجوز می‌دهد. زیر ۱۲۰۰ نفر را ادارات استانی مجوز خواهند داد. از اردیبهشت ماه من این نوشته را گفتم و تبیین کردم. در زنجان هم در یک جلسه سوال و جواب دانشجویی راجع به این نوشته سخن بگویید کردم که یک خبرنگار این نوشته را بد انتشار کرد. چندین بار هم تلویزیون و قسمت‌های خبری این نوشته را اصلاح کردند. فردی که نشنیده قانع می‌بشود ولی فردی که نخواهد قبول کند راه توجیه زیاد دارد.
وی در خصوص نقدپذیری وزیر ارشاد و وزارت ارشاد او گفت: نقد یک موهبت است. هنگامی یک نقدی انجام می‌بشود اگر داخل نباشد که خب شنیده شده اما اگر داخل باشد در پی اصلاح آن می‌رویم. من به جامعه رسانه‌ای، روزنامه‌ها و خبرنگاران کاملا مطمعن دارد. در همین نمایشگاه مطبوعات زیاد‌ها انها گفتند که نمایشگاه برگزار کنیم تا همراه شوند از دولت انتقاد کنند؟ اما گفتیم که ما برای شنیدن نقد اینجاییم. رییس جمهور هم از این نوشته استقبال کرد. خود من روزانه اخبار و نقدهایی که از خبرنگاران می‌رسد را می‌خوانم. حتی بعضی اوقات اوقات به خبرنگاران زنگ می‌زنم و از آن‌ها سپاس میکنم. به گفتن مثال وقتی یک کارگردان به من نامه نوشت و از من انتقاد کردم، من بلافاصله مواردی که نقل کرد را رفع کردم.
وی در جواب به این سوال که با دقت به این که تعداد بسیاری از خوانندگان داخل سرزمین ممنوع‌الفعالیت می باشند یا با مشکلات تعداد بسیاری مواجه می باشند، چطور از برگشت معین به داخل سرزمین سخن بگویید می‌کنید؟ او گفت: ما برای هنرمندان احترام تعداد بسیاری قتئل هستیم. من جزو معدود افرادی هستم که با جزییات از این چیزها آگاه هستم. من چندین دفعه به صراحت اظهار کرده‌ام که هرکسی که قانون را مراعات می‌کند، با هر سلیقه و جناحی که باید می‌تواند فعالیت کند. از نظر ما هیچ فردی در چهارشنبه قانون ممنوعیت ندارد. برخی اوقات باید قانونی که مورد قبول همه است را قبول کنیم. به گفتن مثال در کنسرت آقای علیرضا قربانی مجوزی صادر شد که به علت وجود نوازنده زن کنسرت لغو بشود اما من نامه زدم و گفتم هنگامی در سایه قانون مجوزی صادر شده نباید کنسرت را لغو کنید. نوشته را حل کردیم و حتی من عذرخواهی هم کردم.
او گفت: ما سالی ده هزار مجوز تئاتر داریم، احتمالا در سال یکی دو نمونه لغو مجوز داشته باشیم. من به گفتن وزیر فرهنگ که رئیس دولت آن یک فرد قانونمدار است در اجرای قانون با هیچکس مسامحه ندارم. در سند موسیقی آمده که هر مجوزی که وزارت ارشاد صادر کند همه ملزم به اجرای آن می باشند. احتمالا منتقدینی با گرایشات سیاسی متفاوت از خودمان داشته باشیم اما منتقدان گرایش خودی زیاد زیاد تر می باشند چون من محکم سر حمایتاز هنرمندان ایستاده‌ام. ما بنا داریم به هنرمندان پشتیبانی کنیم. از اهالی فرهنگ و هنر هم می‌خواهم که در چهارچوب قانون حرکت کنند.
وی در جواب به این سوال که اگر بخواهید یک فیلم به مردم معارفه کنید انتخاب شما چیست؟ او گفت: اگر از فیلمی اسم ببرم تبلیغ آن می‌بشود. من همه فیلم‌های خوبی که مجوز گرفته‌اند را نظر میکنم. در جشنواره امسال «پروین» و «مجنون» فیلم‌هایی خوبی بودند که به درد خانواده‌ها می‌خورد.
منبع
