نگاهی به تحول جمعیت در پرجمعیت‌ترین و کم جمعیت‌ترین کشورهای جهان + ویدیو_دلچسب

با نگاهی به حالت جاری جمعیت کشورها می تواند دید که هند با ۱.۴۱ میلیارد نفر جمعیت، از چین پیشی گرفته و در صدر قرار دارد. جمعیت این سرزمین از دهه ۶۰ میلادی تا بحال سه برابر شده است. بیشتر از یک سوم از ۸ میلیارد نفر ساکن زمین در یکی از این دو سرزمین زندگی می‌کنند.

ایالات متحده آمریکا با نزدیک به ۳۳۳ میلیون نفر جمعیت، در جایگاه سوم قرار دارد. این رقم تقریباً یک میلیارد نفر کمتر از چین در رتبه دوم است که با افت جمعیت روبرو است و نگرانی‌هایی را درمورد یک فاجعه احتمالی برای این ابرقدرت اقتصادی برانگیخته است.

در همین حال، جزیره کوچک پاسفیک تووالو (Tuvalu)، بر پایه داده‌های بانک جهانی از سال ۱۹۶۰ تا ۲۰۲۲، تنها ۱۱,۳۱۲ نفر جمعیت دارد که ۱۲۴,۰۰۰ بار کمتر از چین است.

هنگامی جدول رده‌بندی جهانی بیشتر از ۲۰۰ سرزمین را بازدید کنیم، هند در دهه قبل بزرگترین افزایش را از نظر تعداد مطلق توانایی کرده است (۱۴۳ میلیون نفر).

چین نیز با افزایش ۵۸ میلیون نفری، دومین رشد بزرگ را داشته است.

با این حال، آخرین پیش‌بینی‌های سازمان ملل متحد مشخص می کند که جمعیت چین در آینده افت خواهد یافت و حتی تا آخر این قرن به زیر یک میلیارد نفر می‌رسد. نرخ زاد و ولد در چین به پایین‌ترین حد تاریخ خود رسیده و کوششهای پکن در سال‌های تازه برای تشویق زنان به فرزندآوری ناکام مانده است.

اما از نظر درصد رشد جمعیت، اردن با ۵۶.۵ درصد، بیشترین افزایش را توانایی کرده است.

نیجر (۴۶ درصد)، جزایر تورکس و کایکوس (۴۲.۵ درصد)، سومالی (۴۱.۵ درصد) و قطر (۴۱.۴ درصد) در رده‌های بعدی قرار دارند.

در همین حال، اوکراین جنگ‌زده، ناظر بزرگترین افت جمعیت بوده و بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲، ۷.۶ میلیون نفر از جمعیت خود را از دست داده است.

ژاپن و لهستان نیز به ترتیب با افت ۲.۵ میلیون و ۱.۲ میلیون نفری، کم شدن شدید جمعیت را توانایی کرده‌اند.

اوکراین که از سال ۲۰۱۴ با دعوا نیروهای روسیه به کریمه دچار جنگ شده است، سومین افت بزرگ (۱۶.۷ درصد افت) را توانایی کرده است.

دو سرزمین جزایر مارشال (۲۰.۴ درصد) و ساموآی آمریکا (۱۷.۵ درصد) در اقیانوس آرام، افت بیشتری را متحمل شده‌اند.

داده‌های بانک جهانی این چنین مشخص می کند که بریتانیا از رتبه نهم جهان در سال ۱۹۶۰ به رتبه ۲۲ در سال ۲۰۲۲ سقوط کرده است. این در حالی است که جمعیت این سرزمین در همین بازه وقتی ۱۴.۶ میلیون نفر افزایش داشته است.

در همین حال، ایالات متحده آمریکا با افزایش ۱۵۲.۶ میلیون نفری، هم چنان در رتبه سوم جهان باقی مانده است.

بر پایه گزارش سازمان ملل متحد، رشد جمعیت جهانی ما مدیون افزایش امید به زندگی و افت نرخ مرگ و میر در نتیجه پیشرفت‌های حوزه بهداشت و درمان است.

آخرین داده‌های قسمت جمعیت سازمان ملل مشخص می کند که امید به زندگی جهانی مردان، ۷۰.۸ سال و زنان ۷۵.۶ سال است.

در سال ۲۰۱۰، این رقم های به ترتیب ۶۸ و ۷۳ سال بوده است.

انتظار می‌رود که زنان در همه مناطق و کشورهای جهان و در برخی مناطق آمریکای لاتین تا ۷ سال زیاد تر از مردان عمر کنند.

آخرین پیش‌بینی‌های سازمان ملل حاکی از آن است که جمعیت جهان می‌تواند تا سال ۲۰۳۰ به نزدیک به ۸.۵ میلیارد نفر و تا سال ۲۰۵۰ به ۹.۷ میلیارد نفر برسد. در نوامبر ۲۰۲۲ جمعیت جهان از مرز ۸ میلیارد نفر گذشت.

با این حال، علیرغم نرخ باروری بالای کشورهای منطقه صحرای آفریقا، پیش‌بینی می‌شود که نرخ باروری جهانی سقوط کند.

تحقیقات هشداردهنده ماه قبل نشان داد که تا سال ۲۰۵۰، سه چهارم از کشورهای جهان با تهدید «افت جمعیت» به علت سقوط نرخ زاد و ولد روبرو خواهند شد.

تا سال ۲۱۰۰، این مقدار می‌تواند به ۹۷ درصد از کل کشورها برسد؛ چیزی که کارشناسان آن را «تحول اجتماعی سرسام‌آوری» توصیف کرده‌اند و به گمان زیاد قوت‌های بزرگی همانند بریتانیا و ایالات متحده باید برای جلوگیری از عواقب گسترده آن به مهاجرپذیری متکی شوند.

دانشمندان هشدار خواهند داد که بدون جایگزینی جمعیت پیر، خدمات عمومی و رشد اقتصادی در معرض خطر قرار می‌گیرند. افت مستمر نرخ زاد و ولد این چنین سختی بیشتری را بر نظام درمانی و مراقبت‌های اجتماعی تحمیل خواهد کرد.

صاحب نظران هشدار دادند که سیاست‌گذاران باید این حقیقت را بپذیرند که سقوط نرخ باروری یکی از بزرگترین تهدیدها برای غرب است.

۲۰۵۰: چطور نرخ باروری جهانی رو به سقوط است

پژوهشگران پیش‌بینی می‌کنند که تا سال ۲۰۵۰، بیشتر از ۷۵ درصد از کشورها نرخ باروری کافی برای تداوم جمعیت در طول زمان را نخواهند داشت. این رقم تا سال ۲۱۰۰ به ۹۷ درصد از کشورها خواهد رسید. جایگزینی باروری، تاثییر مهاجرت را در نظر نمی‌گیرد. به این معنی که سطح کلی جمعیت یک سرزمین می‌تواند علیرغم افت نرخ باروری، هم چنان افزایش یابد.