صنعت آلومینیوم در آینده چه مسیری را پیش خواهد گرفت؟_دلچسب

به گزارش خبرگزاری موج به نقل از روابط عمومی فولاد مبارکه اصفهان، مجمع جهانی اقتصاد (WEF) بر این باور است که تقاضای جهانی آلومینیوم تا سال ۲۰۳۰ میلادی نزدیک به ۴۰ درصد افزایش خواهد یافت. با دقت به معضل گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی در سال‌های آتی، آلومینیوم کلید حل این مشکل خواهد می بود و تعداد بسیاری از فناوری‌های موردنیاز برای کربن‌زدایی، از کارخانه‌های آلومینیوم‌سازی گذر خواهند کرد. توربین‌های بادی، باتری‌ها، پنل‌های خورشیدی و الکترولایزرهای تشکیل هیدروژن از جمله فناوری‌هایی می باشند که آلومینیوم نقش مهمی در آن‌ها ایفا می‌کند. به نظر شما آیا منطقی است که بگوییم هر مقدار آلومینیوم بیشتری تشکیل کنیم، سریعتر به صفر خالص نزدیک خواهیم شد؟ خیر. مشکلی که وجود دارد این است: برای کربن‌زدایی به آلومینیوم نیاز داریم، ولی تشکیل آلومینیوم، خود یکی از صنایع آلاینده شمرده می‌شود. هر مقدار منفعت گیری از آلومینیوم، کربن از محیط می‌زداید، فرایند تشکیل آن کربن می‌زاید و این بازی جمع صفر برنده‌ای ندارد. آمار سال ۲۰۱۸ میلادی به ما می‌گوید که صنعت تشکیل آلومینیوم ۱.۱ میلیارد تن معادل دی اکسیدکربن انتشار کرده و ۴ درصد از انتشار کردن جهانی کربن را به خود تعلق داده است. با این که صنایعی همانند فولاد و سیمان درصد سهم بیشتری از انتشار کردن کربن داشتند، اما بهتر است از منظر کمّی نیز به این نوشته نگاه کرد. آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) می‌گوید تشکیل هر تن سیمان تقریباً ۰.۶ تن کربن روانه محیط‌زیست می‌کند در رابطه فولاد ۱.۴ تن دی‌اکسیدکربن به ازای هر تن فولاد انتشار می‌شود که تقریباً ۲ برابر سیمان است؛ اما فکر می‌کنید این رقم در رابطه آلومینیوم چه مقدار است؟ ۱۶ تن. این چنین دلنشین است بدانید ۵۵ درصد از انرژی موردنیاز برای تشکیل آلومینیوم از سوزاندن زغال‌سنگ فراهم می‌شود که خود مؤید آلایندگی بالای این صنعت است. انرژی برق‌آبی نیز نزدیک به ۳۰ درصد از انرژی موردنیاز آلومینیوم‌سازان را فراهم می‌کند. چین با تشکیل قریب به ۶۰ درصد از آلومینیوم جهان متهم همیشگی  است. نزدیک به ۸۰ درصد از انرژی موردنیاز برای تشکیل آلومینیوم در چین از طریق زغال‌سنگ فراهم می‌شود. کنار هم قرار دادن این دو گزاره حکایت از معادله چین = آلومینیوم = آلایندگی دارد. در شکل شماره ۱ می‌توانید بزرگ‌ترین تولیدکنندگان آلومینیوم در جهان را مشاهده کنید.

جواب چین به این معضلات چیست؟‌ چین با سیاست‌هایی که در پیش گرفته، عزم خود را برای کربن‌زدایی جزم کرده و اقداماتی در راستای کربن‌زدایی از صنعت آلومینیومش انجام داده است. از جمله این عمل های می‌توان به مالیات کربن اشاره کرد. با انجام این کار انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۵،‌ هزینه برقی که از نیروگاه‌های زغال‌سنگی فراهم می‌شود، از برق شبکه زیاد تر شود و سوزاندن زغال‌سنگ دیگر برای کارخانه‌های تشکیل آلومینیوم مقرون‌به‌صرفه نخواهد می بود. این چنین دولت چین کارخانه‌های آلومینیوم را تشویق می‌کند که به جنوب غربی این سرزمین نقل‌مکان کنند تا بتوانند از منبع های انرژی تجدیدپذیر منفعت ببرند. انتظار می‌رود استان Yunnan واقع در جنوب‌غربی چین، منزلگاه ظرفیت انتقالی آلومینیوم باشد. به باور رویترز (Reuters) داستان چیز فرد دیگر است. کارخانه‌های آلومینیوم‌سازی به بهانه منفعت گیری از انرژی برق‌آبی، روانه Yunnan شدند اما از بخت بدشان این استان با افتبارندگی و خشک‌سالی روبه رو شد و اکنون شرکت‌ها دچار مشکل شده‌اند. با کوچ صنعت آلومینیوم چین به مناطق غنی از انرژی‌های تجدیدپذیر، انتظار می‌رود کم‌کم ناظر افت آلایندگی صنعت آلومینیوم در این سرزمین باشیم. در درازمدت، افزایش بازیافت آلومینیوم قراضه برای افت انتشار کردن کربن الزامی خواهد می بود، چون تشکیل آلومینیوم ثانویه به‌طور قابل‌توجهی به انرژی کمتری نیاز دارد. علاوه بر این، اندوخته‌گذاری چین در زنجیره‌های فراهم آلومینیوم خارج از سرزمین تحت سیاست ظرفیت جایگزینی، حکایت از جاه‌طلبی‌های این سرزمین برای دست‌یابی به صفر خالص تا سال ۲۰۶۰ میلادی دارد.