به گزارش دلچسب
سالمخبر: آمار خودکشی در ایران تا سال ۲۰۱۴ نزدیک به ۵.۱ نفر در ۱۰۰ هزار نفر می بود، ولی اکنون زیاد افزایش اشکار کرده و به نزدیک به ۷.۴ نفر در ۱۰۰ هزار نفر در کل جامعه رسیده است.
نازیلا شاه منصوری، روانپزشک با گفتن این که نرخ خودکشی بین پزشکان ۳ تا ۵ برابر زیاد تر از جمعیت عادی است این چنین افزود: پزشکانی که افکار خودکشی دارند از بقیه پشتیبانی نمیگیرند، این درحالیست که همه آدمها یک وقتی کم میآورند و این نشان دهنده ضعف و بی اراده بودنشان نیست.
وی این چنین درمورد آمار خودکشی در ایران، او گفت: در جوامع گوناگون عمل به خودکشی متفاوت است، از ۳۰ در ۱۰۰ هزار نفر در کشورهای اسکاندیناوی، فنلاند، ژاپن تا موارد پایینتر وجود دارد، تا سال ۲۰۱۴ این آمار درمورد ایران نزدیک به ۵.۱ نفر در ۱۰۰ هزار نفر می بود، ولی اکنون زیاد افزایش اشکار کرده و به نزدیک به ۷.۴ نفر در ۱۰۰ هزار نفر در کل جامعه رسیده است.
این روانپزشک این چنین درمورد قیاس آمار خودکشی در سرزمین با آمار جهانی اظهار داشت: مسئله قابل دقت این است که در کل دنیا عمل
به خودکشی در پزشکان زیادتر از جمعیت عادی است، اما این قضیه اهمیت نوشته را کم نمیکند، بهاختصاصی اینکه در این چند سال تازه خودکشی کادر درمان در جامعه ما زیاد تر شده است. اگر فقط جامعه پزشکی را در نظر بگیریم در یک سال ۱۳ نفر از دستیاران و پزشکان جوان عمل به خودکشی کردند، نزدیک به ۱۳ تا ۱۴ هزار رزیدنت در سرزمین داریم اگر آن را با ۱۳ خودکشی قیاس کنیم، آمار خودکشی کادر درمان در ایران نزدیک به ۹۰ نفر در ۱۰۰ هزار نفر است که این زیاد عدد بالایی محسوب میشود، یقیناً این آمار فقط برای یک سال است و نمیشود آن را تعمیم داد، با این وجود میدانیم عمل به خودکشی در پزشکان ۳ الی ۵ برابر از جمعیت عادی زیاد تر است.
وی این چنین با اشاره به نسبت خودکشی بین پزشکان زن و مرد تفاوت، افزود: بهطورکلی عمل به خودکشی در زنان زیاد تر از مردان است و خودکشی تبدیل مرگ در مردان از زنان زیاد تر است، اما این حالت در جامعه پزشکی اینطور نیست، موارد فوت پزشکان زن از مرد زیاد تر است. از همان آمار ۱۳ خودکشی سال قبل
۱۱ نفر از آنها زن بودند. حرف های میشود پزشکان زن نزدیک به ۱۲۰ درصد افکار خودکشی را زیاد تر از جمعیت عمومی زنان در جامعه توانایی میکنند درحالی که این درصد برای پزشکان مرد ۴۰ درصد است، این مشخص می کند فشارها روی زنان پزشک زیاد تر است.
منصوری درمورد روال رو به افزایش خودکشی در بین کادر درمان، تصریح کرد: با اهمیت ترین قضیه که درمورد عمل به خودکشی پزشکان نقل است قضیه انگ است، یعنی من اگر پزشک باشم و افکار خودکشی داشته باشم بقیه میگویند این فرد ضعیف و بی اراده است، به این علت پزشکانی که افکار خودکشی دارند از بقیه پشتیبانی نمیگیرند، این درحالیست که همه آدمها یک وقتی کم میآورند و این نشان دهنده ضعف و بی اراده بودن ما نیست. لذا انگ خوردن در کادر پزشکی زیاد پررنگ است، هنگامی فرد پزشک دارای افکار خودکشی باشد برای وجود همین انگها، همانند اینکه تو که جراح یا متخصص بیهوشی هستی، تو چرا افکار خودکشی داری؟ از فردی پشتیبانی نمیگیرد، لذا خواست پشتیبانی یک پزشک که افکار خودکشی دارد کمتر میشود.
طلب پشتیبانی کردن یک توانایی است و آموختنی، در جامعه ما طلب پشتیبانی کردن نشان دهنده ضعف آدمها است درحالیکه در برخی جوامع یک توانایی محسوب میشود.
دومین قضیه آشنایی پزشکان با داروها و راه حلهای خودکشی است، این مورد هم آنها را زیاد تر در معرض خطر قرار میدهد، یک علت دیگر هم هراس از عمل به خودکشی است که در پزشکان اصطلاحاً این هراس ریخته و و جود ندارد، فردی که در اورژانس یا بیمارستان مواردی که فوت کردهاند را دیده، هراس از عمل به خودکشی در او فرو میریزد، به این علت هراسِ ریخته شده از عمل به خودکشی در جامعه پزشکان از عموم جامعه زیاد تر است.
مسئله بعدی شخصیت پزشکان است، یقیناً این را نمیشود به همه جامعه پزشکی تعمیم داد اما درصد بسیاری از این جامعه شخصیت کمالگرا و رقابت جویی دارند، افراد مسئولیت پذیر می باشند، کارشان را درست انجام خواهند داد به این علت تنشهای بسیاری را تحمل میکنند و با کوچکترین ناکامی مطمعن به نفسشان فرو میریزد و فکر میکنند آدم ناتوانی بودند.
دسته بندی مطالب