جیمز وب و هابل برخورد دو کهکشان را ثبت کردند_دلچسب

ناسا به تازگی عکس زیبایی از دو کهکشان «IC 2163» و «NGC 2207» انتشار کرده است و آن را «چشمان غرق در خون» نامیده است. این عکس نتیجه همکاری تلسکوپ‌های فضایی «جیمز وب» و «هابل» است. این جفت کهکشان درحال حاضر در مرحله برخورد و ادغام می باشند تا به یک کهکشان تبدیل شوند. این فرآیند به گمان زیاد نزدیک به یک میلیارد سال طول می‌کشد.

به این کهکشان‌ها به خوبی نگاه کنید، هسته کهکشان‌ها همانند یک چشم به نظر می‌رسند که به ما خیره شده‌اند و در تاریکی کیهان می‌درخشند. دو تلسکوپ قوی فضایی دنیا یعنی هابل و جیمز وب با رصد این کهکشان‌ها، موفق به ثبت این چنین عکس شگفت‌انگیزی شده‌اند.

کهکشان‌های IC 2163 و NGC 2207 هر دو از نوع کهکشان‌های مارپیچی می باشند که در فاصله حدودی ۸۰ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی «سگ بزرگ» یا «کلب اکبر» قرار دارند. بعد زمان زمان بسیاری طول می‌کشد تا نور این دو کهکشان به ما برسد – احتمالا هم‌اکنون که این مقاله را می‌خوانید، دو کهکشان با یکدیگر برخورد کرده باشند.

کهکشان کوچکتر که در سمت چپ عکس مشاهده می‌کنید، کهکشان مارپیچی IC 2163 است که از نظر گرانشی به کهکشان بزرگتر یعنی NGC 2207 مقید است و به گمان زیاد طی میلیون‌ها سال آینده با آن ترکیب می‌شود. NGC 2207 نیز یک کهکشان مارپیچی است. به حرف های ناسا، کهکشان IC 2163 از نزدیک به ۴۰ میلیون سال پیش بهNGC 2207 مقید شده است.

رنگ‌هایی که در عکس مشهود است، ناشی از ترکیب تصاویر این دو کهکشان در طول موج‌های فروسرخ میانی، نور مرئی و فرابنفش است. جیمز وب در طول موج فروسرخ میانی و هابل در طول موج‌های مرئی و فرابنفش این دو کهکشان قشنگ تصویربرداری کرده‌اند. در میانه عکس، جایی که مواد دو کهکشان به گمان زیاد با یکدیگر در برخورد می باشند، می‌توان رگه‌هایی از خطوط به رنگ قرمز روشن را مشاهده کرد. نیروی گرانش ناشی از این برخورد می‌تواند بر ساختار بازوهای کهکشانی تاثییر بگذارد.

در زیر می‌توانید تصاویر ثبت شده توسط هر تلسکوپ را به طور جداگانه مشاهده کنید.

عکس سمت چپ، تصویری است که تلسکوپ هابل از این دو کهکشان در طول موج‌های مرئی و فرابنفش ثبت کرده است. تصویری که جیمز وب در طول موج فروسرخ میانی ثبت کرده است نیز در سمت راست قابل مشاهده است. در عکس هابل از IC 2163 و NGC 2207 بازوهای پر ستاره کهکشان‌ها به رنگ آبی می‌درخشند، درحالیکه هسته‌های هر دو کهکشان به رنگ نارنجی روشن می‌درخشند.

در عکس وب که با ابزار «MIRI» گرفته شده است، غبار سرد هر دو کهکشان به رنگ سفید وهم‌انگیزی دیده می‌شود. در تکه پایین عکس سمت راست، یک نقطه درخشان با مشخصه ستاره همانند هشت پر دیده می‌شود که درحقیقت مطرح پراش تشکیل شده توسط آینه‌های وب است. مطابق توضیحی که دانشمندان وب اراعه کرده‌اند، این منطقه ناحیه‌ای است که در آن ستاره‌های بسیاری به طور مدام درحال تولد می باشند.

ناسا توضیح داده است که سالانه ده‌ها ستاره تازه با نزدیک به جرمی خورشید در این دو کهکشان مارپیچی متولد می‌شود چون گاز و غبار بین این دو کهکشان در این مرحله از ادغام دچار فعل و انفعالات فزاینده‌ای می‌شود. این جفت کهکشان در دهه‌های تازه نیز میزبان هفت انفجار ابرنواختری بوده‌اند که شدت آن‌ها بالاتر از میانگین انفجارهای ابرنواختری در کهکشان راه شیری در ۵۰ سال قبل بوده است.

همانطور که این دو کهکشان به هم نزدیک‌تر خواهد شد و اغاز به ادغام می‌کنند، بازوهای آن‌ها امکان پذیر باهم ترکیب شوند و بازوهای تازه تحول شکل‌یافته‌ با هسته‌های بزرگتر و درخشان‌تر را تشکیل کنند. در این مرحله، ترکیب گاز و غبار آهسته‌تر خواهد می بود و با سرد شدن گاز در اطراف کهکشان تازه متولد شده، راه اندازی ستاره کند می‌شود.