نگاهی از بالا به کهکشان راه شیری_دلچسب

کهکشان راه شیری از نمای بالا چطور به نظر می‌رسد؟ ازآنجاکه ما درون این کهکشان قرار داریم، نمی‌توانیم تصویری واقعی و مستقیم از نمای بیرونی آن ثبت کنیم. یقیناً اخیراً نقشه‌ای از آن تهیه شده که به این سوال، جواب می‌دهد. این نقشه که در عکس روز ناسا می‌بینید، با منفعت گیری از داده‌های مأموریت گایا متعلق به آژانس فضایی اروپا (ESA) به دست آمده است.

دیروز در مجموعه تصاویر روز ناسا، کهکشان راه شیری را از نمای جانبی مشاهده کردیم که آن هم با منفعت گیری از داده‌های مأموریت گایا بازسازی شده می بود. تحلیل داده‌های فضاپیمای گایا هم چنان ادامه دارد و دانشمندان به اطلاعات ارزشمندی درمورد کهکشانمان دست یافته‌اند. این مأموریت شگفت‌انگیز هم چنان در فهمیدن بهتر جایگاهمان در کیهان کمکمان می‌کند.

در عکس روز ناسا چه می‌بینیم؟

این عکس که با منفعت گیری از داده‌های مکانی بیشتر از یک‌میلیارد ستاره بازسازی شده است، مشخص می کند راه شیری نیز همانند تعداد بسیاری از کهکشان‌های مارپیچی دیگر، بازوهای مارپیچی مشخصی دارد. خورشید و زیاد تر ستارگان درخشان شبانه که می‌بینیم، در یکی از این بازوها، بازوی شکارچی (Orion)، قرار دارند. منظومه شمسی ما نزدیک به ۲۵ هزار سال نوری از مرکز کهکشان فاصله دارد؛ به‌عبارت‌دیگر، ما در حومه کهکشان زندگی می‌کنیم!

در مرکز کهکشان، ساختاری میله‌ای‌شکل دیده می‌شود که از ویژگی‌های معمول تعداد بسیاری از کهکشان‌های مارپیچی است. رنگ‌هایی که در دیسک نازک کهکشان می‌بینید، عمدتاً نتیجه غبارهای تاریک کیهانی، ستارگان آبی درخشان و سحابی‌های گسیلی سرخ‌رنگ می باشند.

همان گونه که پیشتر در نظریه‌ها نقل شده می بود، داده‌های گایا نیز قبول می‌کنند که کهکشان راه شیری بیشتر از ۲ بازوی مارپیچی دارد.