[ad_1]
به گزارش دلچسب
به گزارش
خبرگزاری موج
آخرین مطالب
، در مطلب محمدرضا نوروزپور ، معاون امور رسانه‌ای و تبلیغات وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است:
«به نام خداوندِ روشنگر رهنما
همکاران ارجمند در روابط‌عمومی، استادان، دانشجویان و پژوهشگران حوزه ارتباطات و رسانه
فرا رسیدن روز جهانی روابط‌عمومی و ارتباطات را گرامی داشته و این مناسبت خجسته را به همه تلاشگران متعهد و خلاق این عرصه تبریک می‌گویم؛ روزی برای پاسداشت علم، اخلاق، شفافیت و شراکت.
ما امروز در جهان و به‌اختصاصی در ایران، با مجموعه‌ای از چالش‌های درهم‌تنیده روبه رو‌ایم که از آن‌ها به‌درستی به‌گفتن «مسائل بدخیم» (Wicked Problems) یاد می‌شود؛ مسائلی چون افت اندوخته اجتماعی، شکاف دولت و ملت، مهاجرت نخبگان، تنش‌های ارتباطی بین اقوام و گروه‌ها، ناترازی‌های طویل مدت در حکمرانی انرژی، تضعیف مرجعیت رسانه و افت مطمعن عمومی. حل این مسائل الزام آن است که روابط‌عمومی‌ها، با تکیه بر ظرفیت تحلیل گفتمانی، سواد رسانه‌ای پیشرفته، توانایی در تشکیل او گفت‌وگوی بین‌نسلی و با شناخت عمیق از لایه‌های گوناگون جامعه، نقش خود را به گفتن تسهیل‌گر اجتماعی، معمار بازسازی مطمعن و واسط بازخورد مؤثر بین دولت، رهبران افکار و افکار عمومی ایفا کنند.
روابط‌عمومی باید تبلور فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی ما باشد؛ مأمور به روایت حقیقت، تحکیم اخلاق جمعی، ترویج کرامت انسانی و زنده نگه‌داشتن امید در دل جامعه. ما نیازمند روابط‌عمومی‌ای هستیم که نه فقط حرفه‌ای و کارآمد، بلکه ریشه‌دار در هویت تمدنی و فرهنگی این سرزمین باشد.
در عصری که الگوریتم‌ها بر جریان اطلاعات حکم می‌رانند، محتوا به‌طور فزاینده‌ای شخصی‌سازی شده و لاجرم با راه اندازی اتاق‌های پژواک، حباب‌های فیلتر و سمت‌گیری‌های متعصبانه رسانه‌ای، افق ارتباطی جامعه تنگ شده است؛ اخبار جعلی به آسانی تکثیر خواهد شد و جامعه به مجموعه‌ای از جزایر گفتمانی گسسته بدل شده و به سوی دوقطبی‌های خانمان‌سوز می‌رود؛ روابط‌عمومی دیگر نمی‌تواند به متون کلاسیک یا تکنیک‌های یکنواختی تکیه کند که برای جوامع کم‌چالش طراحی شده‌اند. روابط‌عمومی امروز باید نقش نوینی ایفا کند: نقشی مبتنی بر فهمیدن پیچیدگی‌های اجتماعی، بازآفرینی ظرفیت او مباحثه، شنیدن صداهای متکثر و تلاش برای بازسازی اندوخته اجتماعی. این روابط‌عمومی، نه فقطً ابزار خبر‌رسانی، بلکه آشتی‌دهنده اجتماعی و معمار همبستگی ملی است.
این مهم، اما، تنها با یک تحول جدی میسر است: بومی‌سازی روابط‌عمومی. ما دیگر نمی‌توانیم فقطً مصرف‌کننده ادبیات و تکنیک‌های ترجمه‌شده باشیم. باید مدل‌های خودمان را بر پایه حقیقت‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و رسانه‌ای ایران طراحی کنیم. برای مثالً، در الگوی بومی ما، «شفافیت» فقطً خروج اطلاعات نیست، بلکه فرآیندی است برای برقراری او گفت‌وگوی اصیل و قابل مطمعن با مردم. «بحران» فقطً یک حالت ضروری نیست، بلکه لحظه‌ای است برای بازسازی اندوخته اجتماعی و جلب شراکت.
نظر می‌کنم طراحی چارچوب‌های بومی روابط‌عمومی بر سه محور مهم محکم شود: ۱. بازتعریف کارکردها در راستای افق تمدن ایرانی اسلامی؛ به‌طوری که روابط‌عمومی نه فقطً ابزار مدیریت عکس (آن هم فقط رئیس سازمان) بلکه رکن شراکتسازی و تحکیم هویت فرهنگی باشد. ۲. بومی‌سازی و ترقی راه حلها و تجهیز ابزارهای سنجش افکار عمومی، مشابه با ابعاد گسترده و درهم‌تنیده مسائل بدخیم اجتماعی و سیاسی در ایران. ۳. تشکیل و تحکیم سامانه‌های بازخورد فراگیر در سطح ملی و محلی برای ترمیم و تحکیم پیوندهای ارتباطی بین مردم، نخبگان اجتماعی (رهبران افکار) و ساختارهای حکمرانی. اکنون که ایران در مسیر پیچیده پیشرفت قرار دارد، هیچ اندوخته‌ای بالاتر از مطمعن عمومی و هیچ ابزار مؤثرتری از شراکت مردم در همه ابعاد وجود ندارد. روابط‌عمومی‌ها، می‌توانند و باید پرچم‌داران بازکردن این مسیر باشند.
بار دیگر، این روز را به همه فعالان عرصه روابط‌عمومی تبریک می‌گویم. به امید روزی که در هر نهاد و سازمان، روابط‌عمومی نه یک واحد جانبی، بلکه قلب تپنده ربط با مردم باشد.
مانا و سرافراز باشید.
محمدرضا نوروزپور
معاون امور رسانه‌ای و تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴»
دسته بندی مطالب
[ad_2]منبع
