ایتالیایی جوان چطور یک قهرمان کامل شد؟ – رسانه ورزش ایران

به گزارش خبرگزاری ورزش ایران (دلچسب)، انسانِ “سینری” به تکامل رسید و به بازیکنی بی‌نقص تبدیل شد. این است زیبایی ورزش: توانایی بی‌پایانش در بازآفرینی، نسل به نسل، با قهرمانانی شگفت انگیز. با آخر دوران «بیگ تری» (با عذرخواهی از جوکوویچ، اما احتمالا در ویمبلدون ناظر افول نهایی او بودیم)، اکنون دو اتفاق به نام‌های سینر و آلکاراز روی افق ایستاده‌اند، با لیاقت‌ی احیای شکوه‌بارترین نسل تاریخ.

اما قهرمانی یانیک سینر در ویمبلدون چیزی فراتر از یک گفتن است؛ نماد اوجی است که با کار، وسواس در جزئیات، و رهایی از هر ضعف ممکن، به‌دست آمده. امروز، اگر همه ابعاد شخصیت تنیسی او را در نظر بگیریم، تنها محدودیت سینر، آسمان است.

از مارس ۲۰۲۲، وقتی که بعد از همکاری موفق با پیاطی، هدایت خود را به واگنوتسی و سپس کیهیل سپرد، تمرکز مهم روی اصلاح جزئیات می بود – بدون خدشه به جوهره‌ی بازی‌اش: دعوا‌ی قوی از انتهای زمین و ریتم‌های برق‌آسا. روی سرویس، کاری عظیم انجام شد: ضربه‌ای که وقتی متزلزل می بود، اکنون سلاحی مرگبار است. درصد سرویس اول بالا رفته، امتیازهای مستقیم جهش اشکار کرده، و سرویس دوم هم باثبات و قابل اتکاست.

در ویمبلدون، با گریپی اندکی بسته‌تر ظاهر شد تا اجرای اسلایس روان‌تر شود – نشانه‌ای از تسلط کامل بر این ضربه، و آمادگی‌اش برای تحول در مسیر اثربخشی زیاد تر. ضربات انتهای زمین اصلاحات جزئی داشته‌اند، اما فورهند – سلاح همیشگی او برای آخر امتیاز – اکنون روان‌تر و مدام‌تر است. بکهند که پیش‌تر هم بهترین در تور می بود، اکنون با بکهندهای خطی تند، کشنده‌تر شده. منفعت گیری از اسلایس دقیق و حساب‌شده است: نه زیاد، اما قابل مطمعن؛ خطاهای غیرضروری به حداقل رسیده‌اند.

امیرحسین قیاسی ۸ میلیارد جایزه میده، فقط بیا شماره بزار.هفته میلیاردی!

۱ میلیاردتو ببر

بازی در تور هم مؤثرتر شده. احتمالا تعداد والی‌ها بالا نباشد، اما مدام آماده‌ی ضربه‌ی نهایی است. در فینال روبه رو آلکاراز حتی یک والی را از دست نداد. این یعنی اکنون، در کنار گنجینه‌ی فنی‌اش، آن لمس آخر برای بستن امتیازات کلیدی را هم دارد.

در اغاز کار او، حرف های می‌شد باید توده‌ عضلانی‌اش را افزایش دهد تا در ماراتن‌های گرند اسلم تاب بیاورد و صدمه نبیند – مشکلی که اغاز آزارش می‌داد. او باهوش می بود؛ این مسیر را تدریجی، متعادل، و بدون از بین بردن هماهنگی بدنی طی کرد. اکنون مقاوم‌تر است، توان بازیابی بالایی بین مسابقات دارد و کمتر در معرض صدمه دیدن‌های عضلانی است. همه‌ی این‌ها بدون آن‌که از دقت یا شدت ضرباتش کاسته شود؛ حتی اجرای ضرباتش سریع تر هم شده. چهار قهرمانی گرند اسلم، پاسخی روشن به آن‌هایی است که می‌انها گفتند او برای تورنمنت‌های سنگین ساخته نشده.

فراتر از توانایی فنی، ذهن قدرتمندش همیشه نقطه‌ی قوت مهم‌اش بوده: اسایش در لحظات حساس، نپذیرفتن ناکامی، و توانایی شگفت انگیز در بازنشانی ذهن. اما در یک سال تازه، این توانایی‌ به سطحی دیگر رسیده: ماه‌ها زیر سایه‌ی تعلیق احتمالی بازی کرد، سه ماه دور از میدان ها می بود و با عطشی زیاد تر برگشت؛ و در ویمبلدون، خاطره‌ی سه امتیاز از دست‌رفته‌ی پاریس را در رختکن جا گذاشت و در تقابل با آلکاراز، حتی ذهن حریف را هم کنترل کرد.