ربط آلودگی هوا با افزایش خطر ابتلا به تومور مغزی تایید شد_دلچسب

سالم‌خبر: مطالعه‌ای تازه روی جمعیتی نزدیک به ۴ میلیون بزرگسال دانمارکی نشان داده است که قرار گرفتن طویل‌زمان در معرض آلودگی هوا می‌تواند خطر ابتلا به مننژیوما، نوعی تومور مغزی منشأ گرفته از پرده‌های مغز و نخاع، را افزایش دهد.

به گزارش سالم‌خبر به نقل از Statnews یافته‌ها حاکی از آن است که ذرات فوق‌ریز (UFPs)، ذرات معلق ریز (PM2.5)، دی‌اکسید نیتروژن و کربن عنصری با افزایش خطر این تومور ربط دارند.

این مطالعه که توسط مؤسسه سرطان دانمارک و به رهبری دکتر «اولا آ. هویدت‌فلت» انجام شده، از داده‌های ملی و اسبق آدرس محل سکونت شهروندان از سال ۱۹۹۱ منفعت گیری کرده و از مدل‌های معتبر برای برآورد مقدار آلودگی هوا در محل زندگی افراد منفعت برده است. مقصد مهم،

شناسایی نخستین ابراز تومورهای سیستم عصبی مرکزی شامل مننژیوما، گلیوما، تومورهای اعصاب جمجمه‌ای و دیگر تومورها بوده است.

در کل بیشتر از ۱۶ هزار مورد ابتلا به تومور CNS شناسایی شد که ۲۸ درصد آنها مننژیوما می بود. تحلیل آماری نشان داد که خطر ابتلا به مننژیوما با افزایش ده‌ساله در معرض ذرات فوق‌ریز (HR=1.1)، ذرات معلق ریز (HR=1.2)، دی‌اکسید نیتروژن (HR=1.1) و کربن عنصری (HR=1.0) افزایش می‌یابد.

تحلیل‌های حساسیت نشان داد که ربط مننژیوما با ذرات فوق‌ریز حاصل از ترافیک نیرومندتر از منبع های غیرترافیکی است، اما در رابطه ذرات معلق ریز، تفاوتی بین منبع های ترافیکی و غیرترافیکی مشاهده نشد. مسئله قابل دقت آن‌که بین آلاینده‌ها و گلیوما ربط معناداری دیده نشد، و حتی بین دی‌اکسید

نیتروژن و تومورهای اعصاب جمجمه‌ای، ربط منفی مشاهده شد.

به حرف های دکتر هویدت‌فلت، «یافته‌های ما مشخص می کند که آلودگی هوای ناشی از ترافیک و دیگر منبع های می‌تواند نقش مؤثری در شکل‌گیری مننژیوما ایفا کند و به شواهد فزاینده‌ای می‌افزاید که نشان خواهند داد آلودگی هوا تنها به قلب و ریه محدود نیست، بلکه مغز را نیز دچار می‌کند.»

نتایج این تحقیق در تاریخ ۹ ژوئیه در ژورنال Neurology انتشار شده است.

این مطالعه با وجود وسعت بالا، محدودیت‌هایی نیز داشت، از جمله همبستگی قوی بین آلاینده‌ها، گمان نادرست در تخمین مقدار روبه رو واقعی افراد، و عوامل نهان همانند ژنتیک، پرتوهای یون‌ساز یا شغل و سبک زندگی که امکان پذیر جهت اختلال در نتایج شده باشند.