به گزارش دلچسب
سالم‌خبر: سرزمین در حالی با اتفاق‌ی «پرانسولینی» و انباشت برخی برندهای انسولین در انبارهای توزیع روبه رو است که دست بیماران در داروخانه‌ها روزبه‌روز خالی‌تر می‌شود؛ تناقضی که افکار عمومی و جامعه پزشکی پاسخی روشن برای آن نمی‌یابد و در این بین بیماران دیابتی وابسته به انسولین هر روز در جست‌وجوی داروی خود سرگردان‌تر خواهد شد، گروهی نظام توزیع را متهم ردیف اول می‌دانند و گروهی دیگر از فشارها، خواست‌ها و مداخلات نهادهای بیرون از حوزه سلامت سخن می‌گویند؛ مداخلاتی که به‌حرف های متخصصان، می‌تواند ارامش زنجیره فراهم را برهم بزند و مسیر درمان بیماران را دچار صدمه‌های جبران‌ناپذیر کند.
دکتر حمیرا رشیدی، متخصص غدد و متابولیسم در او مباحثه با سالم‌خبر در توضیح حالت دسترسی بیماران به انسولین‌های قلمی او گفت: «نمی‌توانم درمورد کل سرزمین نظر قطعی بدهم، اما در شهر اهواز که من طبابت می‌کنم حالت دسترسی خوب
نیست. انسولین‌های قلمی، مخصوصاً برندهای شناخته‌شده به‌صورت پایدار در دسترس نیستند و همین جهت می‌شود ما ناچار به جابه‌جایی بین برندهای گوناگون شویم.
او گفت: این جابه‌جایی‌ها همیشه بی‌خطر نیست و بعضی اوقات برای بیماران مشکل تشکیل می‌کند. برخی برندهای ایرانی از نظر فرمولاسیون تفاوت جدی با مثالهای خارجی ندارند، اما در توانایی بالینی در برخی موارد اثرگذاری یا رضایت بیماران کاملاً یکسان نیست. تحول برند بدون خبر پزشک هم می‌تواند روال درمان را مختل کند؛ مثالاش بیماری می بود که قلم ایرانی‌اش صدمه دیده می بود و این نوشته برای بیمار دردسرساز شد.»
آخرین مطالب
- گوشی تاشو سهتکه سامسونگ احتمالا با قیمتی کمتر از پیشبینیها روانه بازار شود _دلچسب
- امام خمینی فرزند معنوی شهید مدرس است_دلچسب
- شورای هماهنگی بانکها نحوه فعالیت شعب استان تهران در روز شنبه ۸ آذر را اظهار کرد_دلچسب
- آرتتا پیش از دربی لندن از آمادگی کامل آرسنال و شانس بالای تیمش در رقابت قهرمانی میگوید – خبرگزاری ورزش ایران
- سامسونگ به گمان زیادً فناوری شارژ سریع خود را با برند تازه و شدت زیاد تر رونمایی می‌کند_دلچسب
رشیدی درمورد انسولین‌ها و فرمولاسیون‌های جدیدی که اخیراً نام‌شان نقل شده گفت: « در سرزمین ما به رغم داشتن انسولین های برند، مولکول‌های واقعاً تازه و پیشرفته همانند انسولین‌های تزریق یک یا دو بار در هفته فعلا وجود ندارند. این دسته انسولین‌ها فقط در بازارهای
خارجی قابل دسترسی‌اند و اگر در ایران دیده شوند طبق معمولً از طریق مسیرهای غیررسمی یا فراهم شخصی داخل شده‌اند.»
او درمورد پیامدهای محدودسازی واردات انسولین بعد از حذف ارز ترجیحی نیز او گفت: «محدود کردن واردات انسولین در حالی نقل می‌شود که زیاد از شرکت‌هایی که در ظاهر تولیدکننده معارفه خواهد شد عملاً تولیدکننده نیستند و انسولین را به شکل بالک از کشورهایی همانند چین داخل می‌کنند. به این علت محدود کردن واردات واقعی، در عمل یعنی محدود کردن دسترسی بیماران. این چنین شرایطی می‌تواند بیمار را ناچار کند از محصولی منفعت گیری کند که رضایت چندانی نسبت به آن وجود ندارد و در یک بیماری مزمن همانند دیابت، رضایت و حس امنیت درمانی زیاد مهم است. بازار باید طوری باشد که شرکت‌ها امکان رقابت داشته باشند و بیمار حق انتخاب داشته باشد. اگر خود من دیابتی بودم، قطعاً از برند مهم منفعت گیری می‌کردم نه محصولاتی که کیفیت یا ارامش‌شان برای همه بیماران یکسان نیست.
به نظر من برخی تصمیم‌هایی که این روزها نقل می‌شود زیاد اصولی نیست.»
او در جواب به سوالی در رابطه تفاوت‌های اثربخشی برندهای گوناگون انسولین افزود: « همه انسولین‌ها از نظر ماهیت و تاثییر فارماکولوژیک کارکرد مهم را دارند اما در عمل مخصوصاً در روبه رو با برندهای داخلی بعضی اوقات با مواردی مواجه می‌شویم که مشخص می کند توانایی درمانی بیماران، ارامش و رضایتی که باید تشکیل شود را کاملاً فراهم نمی‌کند. این تفاوت‌ها همیشه زیاد یا خطرناک نیستند، اما قابل‌چشم‌پوشی هم نیستند.»
در آخر او درمورد انتظار ورود انسولین‌های نوین او گفت: «سال‌ها است چشم به راه ورود انسولین‌های با تزریق هفتگی و دوهفتگی هستیم، اما با شرایط جاری دور از انتظار می‌دانم این محصولات به این زودی داخل سرزمین شوند. با وجود این که درمان‌های زیاد بهتری در بازار جهانی وجود دارد، دسترسی به آن‌ها برای بیماران ایرانی فعلاً مقدور نیست.»
دسته بندی مطالب
