قیمت کالاهای اساسی و دلار؛ دو خط موازی که به هم نمی‌رسند!_دلچسب

به گزارش خبرنگار
اقتصادی
خبرگزاری موج

، در روزهای تازه و همزمان با برگزاری دو دور مذاکرات هسته ای ایران و آمریکا، ناظر افت قابل دقت قیمت ارز و طلا در کشورمان بوده ایم. به طور خاص، دلار آمریکا که تا قله قیمتی ۱۰۵ هزار تومان نیز افزایش یافته می بود، اکنون در محدود ۸۰ هزار تومان و حتی کمتر قرار گرفته است. ناظران و تحلیلگران اعتقاد دارند که تداوم فضای مثبت در قالب مذاکرات ایران و آمریکا و حصول یک توافق احتمالی می تواند ریزش های قابل توجهی را در قیمت اسکناس آمریکایی و متعاقبا قیمت طلا جهت شود.

با این همه، مسئله قابل تامل در روزها و هفته های تازه این است که به تناسب افت قمیت دلار، ناظر افت قیمت اقلام اساسی زندگی مردم نبوده‌ایم و حتی مرکز آمار ایران در تازه ترین گزارش خود از رکوردشکنی تورم در یک و نیم سال تازه در فروردین ماه سال ۱۴۰۴ خبر داده است! در این نقطه، تعداد بسیاری این سوال را نقل می‌کنند که چرا قیمت کالاهای اساسی با افت قمیت دلار پایین نمی آید؟ در حقیقت نه تنها پایین نمی‌آید بلکه در یک شیب مدام از صعود است! در جواب به این سوال باید ۲ مولفه مهم را مد نظر داشت.

اول این که متاسفانه در سال های قبل مساله عدم قطعیت در فضای اقتصادی یکی از مولفه های بنیادین شکل‌دهی به معادلات اقتصادی در کشورمان بوده است. به گفتن ساده تر، به علت بی‌اطمینانی نسبت به شرایط آینده، تعداد بسیاری از فعالان بازار و کلیتِ بازار، در نوعی عدم قطعیت به سر برده اند که این روال تا این مدت هم ادامه دارد. هیچکس نمی داند در آینده چه می شود و همین مساله جهت می شود تا اقتصاد ایران در سال های قبل به شدت به سمتی شرطی‌شدن حرکت کند.

این یعنی با اندک تحول مثبت ناظر ریزش بازارهای طلا و ارز هستیم اما با وقوع تغییرات منفی می بینیم که بازار به یکباره گارد صعودی می گیرد. همین مساله جهت می شود تا قیمت ها در حوزه اقلام اساسی مورد نیاز مردم، مشابه با افت قیمت دلار پایین نیایند. اگر چشم‌اندازهای مشخصی وجود داشته باشد که در قالب آن تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی می توانستند پیش بینی های روشنی را در رابطه آینده داشته باشند، بدون تردید ناظر سرریز شدن افت قیمت ارز به دیگر حوزه ها نظیر کالاهای مصرفی مردم نیز خواهیم می بود.

مسئله دوم این که باید دقت داشته باشیم که در حوزه طلا و دلار، قیمت ها به اندازه کالاهای اساسی و یا حتی بازارهایی نظیر ماشین و مسکن، چسبندگی ندارد. چسبندگی یمت ها یک کلمه اقتصادی است که اصرار دارد هنگامی قیمت ها در حوزه کالاها افزایش اشکار می کنند، به علت این که این افزایش تحت تاثییر مولفه های مختلفی رخ داده، به این راحتی ها پایین نمی آید و باید شرایط خاصی را ناظر باشیم تا مولفه افت قیمت نمود عینی خود را به نمایش بگذارد.

احتمالا خوش بینانه ترین سناریو برای کشورمان در یکچنین شرایطی این باشد که شدت افزایش قیمت ها کُندتر می شود. از این رو، چسبندگی قیمت ها در حوزه کالاهای اساسی و یقیناً پیش‌بینی ناپذیری آینده اقتصادا ایران، ۲ مولفه مهمی می باشند که توضیح می دهند چرا با افت قیمت ارز در زمان تازه، ناظر افت جدی در قیمت اقلام اساسی مورد نیاز مردم نبوده ایم.