زندگی با حیوانات می‌تواند سیستم ایمنی بدن شما را تحکیم کند_دلچسب

در عصری که بیماری‌های مرتبط با سیستم ایمنی همانند آلرژی و اگزما درحال افزایش است، پژوهش‌های علمی مشخص می کند زندگی در کنار حیوانات می‌تواند ما را در برابر این بیماری‌ها مقاوم‌تر کند. محققان با بازدید جوامع سنتی همانند آمیش‌ها در آمریکا، دریافتند قرارگرفتن در معرض میکروب‌های حیوانی، به‌جای تضعیف، سیستم ایمنی انسان را بهبود می‌دهد.

چرا جوامع سنتی همانند آمیش‌ها که در تماس نزدیک با حیوانات مزرعه زندگی می‌کنند، نرخ زیاد پایین‌تری از آسم و آلرژی نسبت به جوامع مدرن و حتی دیگر جوامع روستایی دارند؟ این سؤالی می بود که دانشمندان دانشگاه‌های گوناگون را به بازدید سبک زندگی آنها واداشت و به کشفیات شگفت‌انگیزی درمورد رابطه پیچیده انسان، حیوان و سیستم ایمنی منجر شد.

تأثیر زندگی با حیوانات بر سیستم ایمنی انسان

بر پایه گزارش BBC، محققان زندگی کودکان آمیش در ایندیانا را با کودکان هوتریت در داکوتای جنوبی آمریکا قیاس کردند. هر ۲ گروه اصالت اروپایی و سبک زندگی سالمی دارند اما تفاوتی کلیدی وجود دارد: کودکان آمیش در مزارع و کنار دام‌ها بزرگ خواهد شد اما هوتریت‌ها با منفعت گیری از کشاورزی صنعتی، از حیوانات جدا می باشند. نتیجه این می بود که نرخ آسم و آلرژی در کودکان هوتریت ۴ تا ۶ برابر زیاد تر است.

مطابق یافته‌های منتشرشده در ژورنال Allergy، تحلیل‌ها نشان داد کودکان آمیش به‌علت قرارگرفتن در معرض طیف گسترده‌تری از میکروب‌های حیوانی، سیستم ایمنی تنظیم‌شده‌تری دارند؛ به‌اختصاصی سلول‌های ایمنی آنها موسوم به «سلول‌های T تنظیمی» که ماموریت کنترل عکس العمل‌های ایمنی را بر مسئولیت دارند، کارکرد بهتری داشتند.

این تأثیر محافظتی فقط به حیوانات مزرعه محدود نمی‌شود. «جک گیلبرت»، استاد دانشگاه کالیفرنیا، مطابق پژوهش فرد دیگر، می‌گوید: «اگر با حیوانات مزرعه بزرگ شوید، خطر ابتلا به آسم یا آلرژی در شما نزدیک به ۵۰ درصد افت می‌یابد. حتی اگر فقط با یک سگ در خانه بزرگ شوید، این خطر ۱۳ تا ۱۴ درصد کمتر می‌شود.»

حیوانات دقیقاً چطور بر سیستم ایمنی ما تأثیر می‌گذارند؟ ۲ نظریه مهم دراین‌باره وجود دارد:

۱. نظریه انتقال میکروب‌ها: برخی دانشمندان، همانند «ناسیا صفدر» (Nasia Safdar) از دانشگاه ویسکانسین، اعتقاد دارند میکروب‌های سودمند از بدن حیوانات خانگی به میکروبیوم (جامعه میکروبی) روده و پوست صاحبانشان منتقل و آنجا ساکن خواهد شد. این ایده آنقدر دلنشین است که حتی دقت صنعت غذای حیوانات خانگی را برای تشکیل محصولات «پروبیوتیک» برای حیوانات جلب کرده است.

۲. نظریه تحریک ایمنی: در روبه رو، جک گیلبرت این نظریه را رد می‌کند و می‌گوید: «هیچ مدرکی» برای سکونت دائمی باکتری‌های حیوانی در بدن انسان وجود ندارد. نظریه او این است که سیستم ایمنی انسان طی هزاران سال کنار حیوانات اهلی تکامل یافته و به دیدن میکروب‌های آنها «عادت» کرده است. این میکروب‌ها به‌گفتن «سیگنال آشنا»، سیستم ایمنی ما را تحریک می‌کند و آن را فعال و تنظیم‌شده نگه می‌دارد تا بتواند به درستی با تهدیدات واقعی مقابله کند.

تحقیق منتشرشده در نیچر با بازدید جمعیت‌هایی همانند «مسافران ایرلندی» که سنتی و در کنار حیوانات متعدد زندگی می‌کنند، نظریه دوم را قبول می‌کند. اشکار شده میکروبیوم روده این افراد شباهت بیشتری به میکروبیوم جوامع بومی شکارچی-گردآورنده و انسان‌های پیشاصنعتی دارد تا جوامع مدرن غربی. این کار توضیح می‌دهد چرا نرخ بیماری‌های خودایمنی همانند بیماری کرون، ام‌اس و لوپوس در این جمعیت‌ها زیاد پایین است.

درنهایت، همه شواهد مشخص می کند سبک زندگی بیش‌ از حد استریل و مدرن امکان پذیر سیستم ایمنی ما را از تعامل های میکروبی الزامی که برای تکامل و تنظیم صحیح آن ملزوم است، محروم کرده باشد. زندگی با حیوانات، چه در مزرعه چه در آپارتمان، حتی فعالیت‌های ساده‌ای همانند پیاده‌روی با سگ در پارک و تماس با خاک، می‌تواند این تعامل های سودمند را به زندگی ما بازگرداند و به داشتن سیستم ایمنی سالم‌تر پشتیبانی کند.