بهترین و بدترین برندگان توپ طلا چه افرادی بودند؟_دلچسب

برنده شدن توپ طلا کار هر فردی نیست: رسیدن به این افتخار به یک سال همه سختکوشی برای تسلط بر توانایی‌های فوتبالی نیاز دارد و در طول این مسیر، به ندرت پیش می‌آید که لغزشی مجاز باشد. به همین علت است که باارزش‌ترین و معتبرترین جایزه فوتبال به بهترینِ این ورزش داده می‌شود، غیر از این است؟!

حاشیه‌ امن زیاد مقداری برای شانس‌های جایزه توپ طلا وجود دارد، و در نتیجه، این جایزه طبق معمولً به بازیکنی داده می‌شود که تعداد بسیاری گل به ثمر رسانده باشد. مدافعان و دروازه‌بان‌ها عمدتاً در این جایزه نادیده گرفته خواهد شد، و گهگاه یک هافبک این زمان را اشکار می‌کند که بهترین جایزه شخصی دنیای فوتبال را از آنِ خود کند. در واقع، این جایزه طبق معمولً به پست مهاجم تعلق می‌گیرد – و از زمان بنیان‌گذاری این جایزه، ۴۶ بازیکن توانسته‌اند آن را به گفتن برنده در دست بگیرند.

و با این که – به دلایل آشکار – هیچ برنده‌ توپ طلایی را نمی‌توان بازیکن بدی دانست، از زمان استنلی متیوز که در سال ۱۹۵۶ نخستین برنده این جایزه شد، سطوح مختلفی از توانایی را بین برندگان آن دیده‌ایم. با این حال، این شما و این رتبه‌بندی همه ۴۶ برنده جایزه توپ طلا، از ضعیف‌ترین تا بهترین، بر پایه یک سری فاکتورها.

همه رتبه‌بندی‌ها بر پایه فاکتورهای زیر انجام شده‌اند:
۱) این که آن‌ها در سال خاصی که توپ طلا را بردند چه مقدار خوب بودند
۲) این که تا چه حد با لیاقت‌ دریافت این جایزه بودند

رتبه‌های ۴۶ تا ۴۱

ماتیاس سامر به‌هیچ‌وجه بازیکن ضعیفی نبوده است، اما بازیکن اسبق بورسیا دورتموند، موفق نشد تحسین هواداران را همانند برندگان قبل این جایزه به‌خود جلب کند. همین را می‌توان درمورد ایگور بلانوف نیز او گفت – که برای تیم نه‌چندان مشهور دینامو کیف بازی می‌کرد – هنگامی در سال ۱۹۸۶ این جایزه را به دست آورد. یکی از لحظات به‌یادماندنی دوران حرفه‌ای گری لینه‌کر هت‌تریک روبه رو بلژیک در جام جهانی ۱۹۸۶ می بود، اما کاملاً حق داشت که از رتبه دوم ناخشنود باشد.

بردن توپ طلای ۲۰۰۳ توسط پاول ندود تا حدی او گفت و گو‌برانگیز است، با دقت به این که تیری آنری – یکی از بهترین بازیکنانی که هیچ زمان این جایزه را نبرده‌اند – آن فصل را با ۴۲ گل زده و ۲۶ پاس گل به آخر رساند. در عوض، آن سال هافبک چپ پا و پرتحرک اهل چک تیم یوونتوس که در ۴۷ بازی ۱۴ گل زده و ۳ پاس گل داده می بود، برنده توپ طلا اظهار شد: در این فهرست، او در رتبه ۴۴ قرار دارد، درست پشت سر فابیو کاناوارو.

با دقت به این که کاناواروی متولد ناپل تنها مدافعی است که از ابتدای دهه توانسته توپ طلا را ببرد، دادن توپ طلا به این دفاع کننده ایتالیایی هم چنان محل او گفت و گو است. آخرین انگلیسی که این جایزه پرافتخار را برد، مایکل اوون می بود که (به نحوه عجیبی!) توانست رائول، بازیکن افسانه‌ای رئال مادرید را ناکامی دهد. این که آیا این مهاجم انگلیسی – که در فصل ۲۰۰۰/۰۱ در ۲۸ بازی لیگ برتر ۱۶ گل به ثمر رساند – واقعاً با لیاقت دریافت این جایزه می بود یا نه، هم چنان محل او گفت و گو است.

رتبه‌بندی همه برندگان توپ طلا از بدترین به بهترین (۴۶ تا ۴۱)

۴۰ تا ۳۱

آندری شوچنکو بدون شک مهاجم بسیار‌ای می بود، اما در قیاس با دیگر برندگان توپ طلا، در همان سطح قرار نمی‌گیرد. با این حال، در سال ۲۰۰۴ او با ۲۴ گل، آقای گل سری آ و آث میلان نیز قهرمان ایتالیا شد. در سال ۲۰۲۴ نیز انتخاب رودری به گفتن برنده توپ طلای سال و بالاتر از وینیسیوس جونیور زیاد او گفت و گو‌برانگیز شد، هر چند این سال و بازیکنانی که برای دریافت توپ طلای ۲۰۲۴ معارفه شده بودند به هیچ وجه در حد و اندازه‌های سال‌های قبل نبوده و کلاً کیفیت ستارگان دنیای فوتبال همانند قبل نبوده است.

کسب توپ طلا در سال ۱۹۹۵ توسط ژرژ وه‌آ – مهاجم سابقی که عمدتاً به‌گفتن یکی از بهترین بازیکنان آفریقایی تاریخ فوتبال شناخته می‌شود – نیز محل او گفت و گو می بود، چون در آن زمان، بازیکنان زیاد بااستعدادی در دنیای فوتبال وجود داشتند. بردن جایزه توپ طلا توسط کریم بنزما در سه سال پیش نیز تا این مدت او گفت و گو‌برانگیز است، اما نباید نقش او در پیروزی رئال مادرید و قهرمانی فرانسه در لیگ ملت‌های اروپا در همان سال را نادیده گرفت.

این مهاجم فرانسوی گل‌های بسیاری به ثمر رساند و به گمان زیادً با لیاقت این افتخار می بود – و درست جلوتر از او، کوین کیگان قرار دارد که در سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۷۹ به‌گفتن بهترین بازیکن جهان شناخته شد، آن هم در حالی که برای تیم کمتر شناخته‌شده هامبورگ در آلمان بازی می‌کرد. دو افسانه دنیای فوتبال یعنی روبرتو باجو و ریوالدو نیز به ترتیب در رتبه‌های ۳۴ و ۳۳ این فهرست قرار دارند. ریوالدو در سال دریافت جایزه توپ طلا با بارسلونا قهرمان لالیگا شد و با تیم ملی برزیل نیز قهرمانی کوپا آمریکا را توانایی کرد.

استنلی متیوز، مسن‌ترین برنده توپ طلا با ۴۱ سال سن، نخستین بازیکن بزرگی می بود که به‌گفتن سوپراستار بازی زیبای فوتبال تاج‌گذاری کرد. توپ طلای لوئیس فیگو در سال ۲۰۰۰ – که بالاتر از زین‌الدین زیدان دوست‌داشتنی قرار گرفت (در ادامه زیاد تر درمورد‌اش می‌خوانید) – دومین اتفاق جنجالی مرتبط با این وینگر پرتغالی در همان سال می بود. این افتخار درست همان سالی برایش محقق شد که در انتقالی جنجالی به رئال مادرید پیوست و طرفداران بارسا به سمتش سر خوک پرتاب کردند.

رتبه‌بندی همه برندگان توپ طلا از بدترین به بهترین (۴۰ تا ۳۱)

۳۰ تا ۲۱

کسب توپ طلا درست در اغاز اغاز دوران سلطه رونالدو-مسی علتشده که کاکا جایگاه اختصاصی‌ای در تاریخ فوتبال داشته باشد. این نابغه برزیلی در رتبه ۲۹ فهرست ما قرار دارد، درست پشت سر تنها دروازه‌بان فاتح توپ طلا، لو یاشین. یاشین تنها بازیکنی در پست خودش است که تا امروز این جایزه را برده – و همین خودش یک افتخار بزرگ است.

لوکا مودریچ که نقشی کلیدی در قهرمانی رئال مادرید در لیگ قهرمانان و رسیدن کرواسی به فینال جام جهانی ۲۰۱۸ داشت، به سلطه رونالدو و مسی در فوتبال جهان آخر داد. احتمالا آمار گل و پاس گل او به اندازه برخی دیگر نباشد، اما تأثیرش در میانه میدان قابل چشم‌پوشی نیست. دنیس لاو – که یکی از بهترین بازیکنان تاریخ منچستریونایتد شناخته می‌شود – در دهه ۶۰ میلادی ستاره فوق الاده می بود و در سال ۱۹۶۴ به‌گفتن بهترین بازیکن جهان معارفه شد.

مسئله: در سال ۲۰۱۸، مودریچ نخستین بازیکنی در تاریخ شد که به‌طور هم‌زمان برنده توپ طلای جام جهانی، بهترین بازیکن یوفا، بهترین بازیکن فیفا و توپ طلای فرانس فوتبال شد.

او درست پشت سر ژنرال خط میانی تیم تاریخی میلان، رود گولیت، قرار دارد که در سال ۱۹۸۷ جایزه توپ طلا را برد. این هافبک دوست‌داشتنی، جایزه‌اش را به نلسون ماندلا تقدیم کرد. زوج مهاجم ژان-پیر پاپن و هریستو استویچکوف نیز هر کدام در اغاز دهه ۹۰ جایزه توپ طلا را به‌دست آوردند و هر یک در زمان خود ستاره‌هایی بزرگ بودند. ستاره‌های کمتر شناخته‌شده‌ای چون عمر سیووری و اولگ بلوخین نیز به ترتیب در سال‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۷۵ فاتح این جایزه شدند و این دسته را تکمیل می‌کنند.

رتبه‌بندی همه برندگان توپ طلا از بدترین به بهترین (۳۰ تا ۲۱)

۲۰ تا ۱۱

کارل هاینز رومنیگه نه‌تنها در هر دو سالی که توپ طلا را برد (۱۹۸۰ و ۱۹۸۱)، آقای گل بوندس‌لیگا شد، بلکه در سال ۱۹۸۰ با تیم ملی آلمان قهرمانی یورو را نیز جشن گرفت. پیروزی‌های بین‌المللی و داخلی نقش مهمی در کسب جایزه توپ طلا برای رومنیگه داشت. دوران حرفه‌ای مارکو فان باستن، دورانی پر از ابهام است، چراکه او در سال ۱۹۹۵ و تنها در ۳۰ سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد – اما این حقیقت که سه بار توپ طلا برد، گواهی بر توانایی گلزنی بی‌نظیر این مهاجم هلندی است.

و سپس می‌رسیم به رونالدینیو – یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ فوتبال. توانایی بالا و تکنیک ظریف او در زمین بازی مثال‌زدنی می بود و به همین علت، او در رتبه ۱۷ این فهرست پرستاره قرار دارد. رونالدینیو در سال ۲۰۰۵ قهرمانی لیگ قهرمانان و لالیگا را بدست آورد و به‌گفتن بهترین بازیکن فوتبال جهان معارفه شد.

جورج بست، ستاره‌ای در داخل و خارج از زمین، وینگری پرتحرک می بود که در اوج دوران خود، در اروپا – به‌اختصاصی انگلستان – غوغا به پا کرد. او درست پشت سر دو افسانه دیگر فوتبال، میشل پلاتینی و اوزه‌بیو قرار گرفته است. لوتار ماتئوس، برنده توپ طلا در سال ۱۹۹۰، در آن سال تیم آلمان غربی را به قهرمانی جام جهانی رساند، گرچه قهرمانی سری آ را از دست داد.

احتمالا شگفتی‌آور باشد که زیدان فقط یک‌بار جایزه توپ طلا را برده است، اما او بعد از ایفای نقش کلیدی در قهرمانی فرانسه در جام جهانی ۱۹۹۸، لیاقت کسب این گفتن را داشت. کارزار قهرمانی انگلیس در جام جهانی ۱۹۶۶ تنها پیروزی آن‌ها در این تورنمنت بوده – و سر بابی چارلتون مهره کلیدی در تیم سر آلف رمزی در این مسابقات می بود؛ به همین علت، این چهره افسانه‌ای باشگاه منچستریونایتد جایزه توپ طلا را از آن خود کرد.

رتبه‌بندی همه برندگان توپ طلا از بدترین به بهترین (۲۰ تا ۱۱)

۱۰ تا ۱

اکنون بیایید به قبل سفر کرده و بهترینِ بهترین‌ها را مرور کنیم، بهترین‌هایی که با جیانی ریورا و ریمون کوپا – که به ترتیب در سال‌های ۱۹۶۹ و ۱۹۵۸ این جایزه را کسب کردند ـ اغاز می‌شود. دومی، یک فرمانده خط میانی چنان برجسته می بود که بعدها جایزه‌ای با نام خود او – جایزه کوپا – برای بازیکنان جوان نام‌گذاری شد. لوئیس سوارز – نه، آن لوئیس سوارز معروف اروگوئه‌ای نه! – نیز در سال ۱۹۶۰ برنده توپ طلا شد.

گرد مولر، اسطوره بایرن مونیخ، که به «بمب‌افکن» معروف می بود، در سال ۱۹۷۰ بعد از زدن گل‌های بی‌شمار برای بایرن، با لیاقت این جایزه را دریافت کرد. نمایش درخشان او در جام جهانی ۱۹۷۰ که با کفش طلای این رقابت‌ها نیز همراه شد، به گمان زیادً رأی داوران توپ طلا را به‌سوی او متمایل کرد. همین نوشته در رابطه آلفردو دی‌استفانو نیز صادق است؛ فردی که عمدتاً به‌گفتن یکی از برترین مهاجمان تاریخ فوتبال شناخته می‌شود.

فارغ از دوران درخشان فوتبالی، فرانتس بکن‌باوئر و یوهان کرویف بیشتر از یک‌بار توپ طلا را برده‌اند و جایگاهشان در بین ۱۰ نفر اول، کاملاً با لیاقت است. کرویف بی‌شک یکی از تأثیرگذارترین فوتبالیست‌های تاریخ است و بکن‌باوئر نیز به همین اندازه الهام‌قسمت می بود. و در ادامه، رونالدو نازاریو، ستاره کاریزماتیک فوتبال برزیل را داریم که با وجود صدمه دیدن‌هایش، فوتبالیستی شاداب و باکیفیت می بود – و دو بار در سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۰۲ برنده توپ طلا شد.

کریستیانو رونالدو و لیونل مسی، که سلطه‌شان بر جایزه توپ طلا برای نزدیک به دو دهه جای شگفتی ندارد، در رده‌های دوم و اول این فهرست قرار دارند. مسی با ۸ بار قهرمانی بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۳، با فاصله‌ای قابل‌دقت در رتبه اول با لیاقت‌ترین دریافت کنندگان توپ طلا قرار گرفته است. اما حقیقت این است که این دو بازیکن از نظر جایگاه در تاریخ توپ طلا، در سطحی کاملاً متفاوت از دیگران قرار دارند. آن‌ها فوتبالیست‌هایی بی‌نظیر می باشند که احتمالا هیچ زمان بازیکنی در حدواندازه آن‎ها متولد نشود.

رتبه‌بندی همه برندگان توپ طلا از بدترین به بهترین (۱۰ تا ۱ )