[ad_1]
به گزارش دلچسب
پنل «آینده اقتصاد دیجیتال؛ زمان‌ها و چالش‌ها» در «اتفاقات روز ملی تجارت الکترونیک و اقتصاد دیجیتال»، میزبان مدیران پلتفرم‌های بزرگ سرزمین می بود. در این پنل شکاف بین دولت و قسمت خصوصی، کثرت نهادهای موازی تصمیم‌گیرنده و ناامیدی در نیروی انسانی جوان موردبررسی قرار گرفت.
مرکز گسترش تجارت الکترونیک در اتفاقات روز ملی تجارت الکترونیک و اقتصاد دیجیتال، برنامه‌ها و پنل‌های متغیری برگزار کرد. در پنل آینده اقتصاد دیجیتال؛ زمان‌ها و چالش‌ها فضا و جو حاکم بر نشست، تماماً رنگ‌وبوی انتقادی مدیران پلتفرم‌های بزرگ را به خود تعلق داد.
بستن راه‌حل نیست
«بردیا احمدنیا»، هم بنیان‌گذار «والکس»، در ابتدای این پنل سخنانش را با سهولت‌قسمت بودن خدمات تجارت دیجیتال برای کاربران، به نسبت بازار سنتی اغاز کرد و از بی‌اعتمادی دولت نیز انتقادهایی کرد. او در این‌باره او گفت:
«سیاست‌گذار، نوآوری را مساوی با ریسک می‌بیند و می‌خواهد هم نوآوری داشته باشیم هم ریسک را مدیریت کنیم، درحالی‌که در کل دنیا مدل سندباکس را برای این نوشته نظر خواهند داد که متأسفانه در سرزمین ما به‌درستی مراعات نشده است.»
آخرین مطالب
او در ادامه با انتقاد از بستن درگاه پرداخت برخی از پلتفرم‌ها او گفت: «دیدگاه دولت و حاکمیت به قسمت خصوصی به نظر می‌رسد این‌گونه است که در تضاد با یک سری از منافع سرزمین است. تسهیلگری که کسب‌وکارهای اقتصاد دیجیتال انجام دادند جهت شده تا مردم خدمات را ۲۴/۷ دریافت کنند. بستن راه حل نیست، این‌کار بستن چشم بر روی انتخاب کاربران است.»
«مسعود طباطبایی»، مدیرعامل «دیجی‌کالا»، در قبول سخنان احمدنیا او گفت: «با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود. با این که می‌گویند اقتصاد دیجیتال خوب است، کاری نمی‌شود کرد. برای این که اقتصاد دیجیتال موتور محرک سرزمین ما باشد نیاز است که یک سری عمل های عملی و جامع و هماهنگ انجام شود. اما این هماهنگی با دولت اتفاق نمی‌افتد.»
«مسعود شاهمرادی»، مدیرعامل «خانومی»، اما به شکل فرد دیگر به این نوشته پرداخت. او با اشاره به تلاش دولت برای تحقق عدل اجتماعی، تجارت الکترونیک را یکی از ابزارهای تحقق این کار دانست. او با تمثیل نگاه شبیه دولت چین نیز، به کارکرد و هماهنگی دولت چین با قسمت خصوصی و پلتفرم‌چینی اشاره کرد.
«حامد رضایی فرخ»، مدیر ارشد «اکالا»، نیز در این باره او گفت: «این شرکت‌ها اهرم و ابزار دولت می باشند، این دولت با ۹۰ میلیون نفر جمعیت نمی‌تواند چابک عمل کند. من فکر می‌کنم دولت باید زیرساخت تشکیل کند و باید فکرها را آزاد بگذارد تا شرکت‌ها آزاد عمل کنند.»
تعدد نهادهای تصمیم‌گیر، صدمه زننده است
اما قسمت فرد دیگر از سخنان فعالین حوزه دیجیتال به کثرت نهادهای موازی تعلق یافت. به باور فعالین، این کار عدم هماهنگی‌ها در جهت رشد و پیشرفت را دوچندان می‌کند.
در این‌باره «حسین حیدر» مدیرعامل «تکنولایف» او گفت: «او گفت و گو تمرکز در قانون‌گرایی و اجرائیات در یک سازمان واحد زیاد می‌تواند به ما پشتیبانی کند. اما حداقل ۱۰-۱۵ نهاد و سازمان موازی می باشند که هر کدام با شرایط گوناگون کسب‌وکارها را بازدید می‌کنند.»
او در ادامه افزود: «امروز که می‌توانیم زیاد جاها بار از رو دوش حاکمیت برداریم؛ فقط نیاز است حاکمیت کنار ما باشد؛ اما وزارت صمت فقط ما را در دو قالب می‌گذارد، یا باید بازرگانی باشیم یا باید تولیدی باشیم. چیزی به اسم تجارت الکترونیک تعریف نشده.»
در ادامه سخنان حیدر، «محمد خلج»، مدیرعامل «اسنپ»، که گرداننده این پنل می بود او گفت: «همان گونه که می‌دانید اشتهای حاضر این است که حتی مجوز ما را نهاد فرد دیگر صادر بکند. ناظر این هستیم که مجوزهای جدیدی گذاشته می‌شود، برخی نهادها می باشند که می‌توانند تنظیم‌گری انجام بدهند؛ ولی این کار علاوه بر تنظیم‌گری و اشتباه بزرگی است که هزینه قابل‌توجهی خواهد داشت.»
در این‌باره طباطبایی نیز افزود: «در قسمت‌هایی از همین دولت عدم هماهنگی‌های بسیاری می‌بینیم؛ یک متولی واحدی هم نداریم، بدنه کارشناسی دولت نیازمند تحکیم است.»
فراری دادن اندوخته‌گذاران خارجی
در ادامه این پنل درمورد عدم رغبت وجود اندوخته‌گذاران داخلی و خراجی نیز سخن بگویید شد. احمدنیا در این‌باره او گفت: «احتمالا در بازار تشکیل بتوانیم اندوخته‌گذار حاکمیتی همانند چین اشکار کنیم، اما در واقع اندوخته‌گذار خارجی مرده. به نظر من باید روی پای خودمان بایستیم.»
طباطبایی با گفتن نقره‌داغ شدن اندوخته‌گذار خارجی و بی‌میل شدن اندوخته‌گذار داخلی او گفت: «اگر بنیان‌گذاران استارتاپ‌ها پول‌دار شوند و صد همت به دست بیاورند، پول‌ها را کجا می‌برند؟ اگر وقتشان را صرف ساخت‌وساز کرده بودند، پول بیشتری در می‌آوردند و آن را در استارتاپ‌های فرد دیگر اندوخته‌گذاری می‌کنند؛ چون این بستر را دوست دارند.»
شاهمرادی نیز با قبول سخنان دیگران فرمود: «اقتصاد دیجیتال در همه جای دنیا ریسک دارد، در ایران به‌مراتب زیاد تر است. اندوخته‌گذار خارجی سمت ایران نمی‌آید، اندوخته‌گذار داخلی هم امید ندارد اندوخته‌اش را بیرون بکشد. تا این مدت روش قابل‌اتکا برای دسترسی به اندوخته نداریم و اندوخته‌گذاری برای گسترش زیاد دشوار است.»
رضایی فرخ، با اشاره به کوچک بودن کسب‌وکارهای خصوصی (با همه ظرفیت خود) در برابر دولت، به تشکیل اعتمادسازی بین دولت و قسمت خصوصی اشاره کرد. به باور او هنگامی این بستر بگیرد، اندوخته‌گذار با راحتی بیشتری در این حوزه اندوخته‌گذاری می‌کند.
دولت نباید در اقتصاد دیجیتال دخالت کند
قسمت پایانی این او مباحثه در رابطه مهاجرت‌های متعدد نسل جوان و ناامیدی آنها می بود. در این قسمت احمدنیا او گفت:
«فضای زیرساختی نیروی انسانی ما فضای غنی است. سرزمین دو راه دارد: یا فضای آزادانه به اقتصاد دیجیتال بدهد و خودش را از گردونه بازی مداخله عقب بکشد، یا با مداخله مستقیم مسیر رشد را ببندد. هنگامی تضاد در دو فضا تشکیل شود، کسب‌وکارها به سمت مدل سنتی می‌روال.»
حسین حیدر نیز در ادامه فرمود: «در یکی دو سال قبل مهاجرت‌هایی رخ‌داده است، اما اگر پتانسیل‌های تجارت الکترونیک را ببینیم، یکی از این‌ها منبع های انسانی است. در لایه حاکمیتی هرچقدر شیب تجارت الکترونیک را زیاد تر کنیم، مرکز همه‌وکمال مطالب این تسهیلگری، مهره گم شده تجارت الکترونیک است.»
مسعود شاهمرادی نیز در آخر او گفت: «ماموریت ما زنده نگه‌داشتن امیدهاست. اگر جامعه ما در ریسک است، زمان کلیدی ما این است که به این دغدغه نگاه کنیم و برایش محصول تشکیل کنیم. نسل جوان قرار است پشت سر ما این کار را انجام دهد، اگر نومید شوند، ادامه مسیر دشوار خواهد شد.»
پنل «آینده اقتصاد دیجیتال» تصویری روشن از چالش‌های امروز ترسیم کرد؛ آنها با آنکه در عرصه خدمات‌رسانی قسمت‌های متغیری را پیش می‌برند؛ اما در یک نقطه‌نظر اشتراک دارند: اگر سیاست‌گذاری و مطمعن اصلاح شود، اقتصاد دیجیتال می‌تواند به ستون مهم رشد ملی تبدیل شود.
خبرنگار: نیما حمیدزاده
دسته بندی مطالب
[ad_2]